مطلب 1

در زبان سانسکریت، کلمه ساندیا که بمعنای گرگ و میش و درست قبل از سپیده دم است، به معنای عبادت نیز بکار می رود. هنگام طلوع خورشید ‌تحولی بزرگ رخ می دهد؛ ‌هستی که در خواب بوده، هوشیار و آگاه می شود. درختان و پرندگان از خواب بر می خیزند و زندگی دوباره همه جا شروع می شود. طلوع خورشید،‌ رستاخیز است. معجزه ای است که هر روز اتفاق می افتد. اگر به خود اجازه دهید که همراه با این لحظه شناور شوید و با این موج حرکت کنید، می توانید تا قله های مرتفع آگاهی بالا روید. هنگام غروب نیز پدیده ای مشابه رخ می دهد. همه چیز ساکت و آرام می شود و به خواب می رود؛‌ آرامش و سکوتی عمیق‌هستی را فرا می گیرد. در این لحظه می توانید به عمق وجودتان سفر کنید. هنگام طلوع می توانید تا قله های آگاهی صعود کنید و هنگام غروب به ژرفای درون خود بروید. هردوی آنها زیباست. بالا رفتن یا به عمق رفتن،‌ هر دو‌، رفتن به ماورای خود است.