شنیدن و گوش فرادادن

شنیدن و گوش فرادادن

هنر گوش دادن، همان مدی تیشن است. اگر بتوانید بیاموزید که چگونه درست گوش فرادهید، عمیق ترین راز مدیتیشن را آموخته اید. شنیدن یک چیز است و گوش فرادادن چیزی کاملا متفاوت. آنها یک دنیا با هم فرق دارند. شنیدن یک پدیده فیزیکی است. شما می شنوید چون گوش دارید. گوش فرادادن پدیده ای معنوی است و هنگامی رخ می دهد که توجه می کنید؛‌ هنگامیکه وجود درونی تان با گوشتان در ارتباط است. به صدای پرندگان، ‌نسیمی که شاخ و برگ درختان را می نوازد،‌ جریان رودخانه، ‌غرش اقیانوسها، ‌ابرها،‌ مردم، ‌قطاری که از دوردستها می گذرد و ماشینهایی که در خیابان در حال گذرند، ‌گوش فرا دهید؛ بدون اینکه درباره آنچه می شنوید،‌ قضاوت کنید،‌ به محض آنکه درباره چیزی قضاوت کنید، پدیده گوش فرا دادن متوقف می شود. فرد آگاه، همیشه بدون قضاوت و نتیجه گیری باقی می ماند. او هرگز درباره چیزی نتیجه نمی گیرد. به نظر او زندگی روالی است که پایان نمی پذیرد. خردمندان همیشه درباره نتیجه قطعی تردید می کنند. بدون نتیجه گیری گوش فرادهید. خاموش، آگاه، باز و پذیرا گوش فرا دهید. کاملا همراه با صدایی باشید که پیرامونتان را فراگرفته است. شگفت زده خواهید شد! روزی فرا می رسد که صدا آنجاست. شما در حال گوش دادنید و در عین حال سکوت نیز هست. این سکوتی راستین است که ازطریق صدا رخ می دهد.