مدیتیشن، همانند ورزش پرس سینه برای مغز است.
نقشی که مدیتیشن در توسعه مغز دارد، موضوع تئوری ها و مطالعات متعددی بوده است. در پژوهشی که اخیراً در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، مشخص شده است که مدیتیشن طولانی منجر به ایجاد تاشدگی در قشر بیرونی مغز می شود. این موضوع باعث انعطاف پذیری مغز شده و تغییرات مثبت فیزولوژیکی را به دنبال دارد. تحقیقات قبلی مشخص کرده بودند که مدیتیشن طولانی منجر به افزایش مواد خاکستری و سفید مغز می شود. این مواد نقش موثری در فرایند اطلاعات و توانمندی شناختی مغز دارند. همچنین مشخص شده بود که مدیتیشن طولانی منجر به بهبود شبکه ارتباطی عصبی مغز می شود.
بنا به عقیده پژوهشگران، چنین تصور می شد که مغز از زمان تولد تا سن بیست سالگی رشد می کند آنگاه شروع به انقباض می نماید و نمی توان برای جلوگیری از انقباض مغز، کاری انجام داد. اما انضباط ذهنی حاصل از مدیتیشن می تواند در کاهش این انقباض نقش موثری داشته باشد. البته این انضباط ذهنی کار ساده ای نیست اگر چه به نظر می رسد که یک مدیتیتور فقط می نشیند و چشمانش را می بندد؛ در حالی که مدیتیشن، یک تلاش مستمر ذهنی است.
- ۰ نظر
- ۱۸ آذر ۹۲ ، ۱۳:۲۱