استفاده از «تفکرِ ناخودآگاه» :

یکی از روشهای تفکر، «ناخودآگاه» است. 
«برتراندراسل» در اتوبیگرافی خود بیان می دارد که از کودکی از این روش استفاده می کرده است. این روش، برای مسایل غیرقبل حل و شرایطی که فرد به بن بست رسیده است، کاربرد دارد به قرار زیر است:

1- هرآنچه که در مورد مسئله می دانید را بنویسید.

2- تمام راه حل های ممکن را نیز بنویسید. این کار را تا آنجا ادامه دهید که تمام روش های احتمالی که به ذهنتان می آید را بنویسید. جواب ها نیاز نیست که حتماً عملی باشند. از نوشتن جواب های تکراری نیز اجتناب کنید.

3- موضوع را به حال خود رها کرده و کاملاً به موضوع غیرمرتبطی مشغول شوید.

4- در جایی که اصلاً انتظارش را ندارید و به ناگهان جواب را دریافت خواهید کرد. از این رو آمادگی آن را داشته باشید که ایده هایی که در این حالت به ذهنتان می رسد را بنویسید تا فراموش نشود و نسبت به آنها بی تفاوت نباشید.

دلیل اینکه این روش کارآمد است این است که بعد از درگیر کردن ذهن در مسئله و راه حل هایش و بعد از انحراف خودآگاه از روی موضوع، ضمیر«ناخودآگاه» به مسئله می پردازد و بعد از دریافت جواب، آن را در قالب یک ایده به ضمیر«خودآگاه» انتقال می دهد. ناخودآگاه، هم از منابع بیشتری برخوردار است (زیرا تمام تجربیات و خاطره ها در آن ثبت است حتی آنهایی که فراموش شده اند) و هم اینکه مکانیزم آن کل نگری است و موضوع را در هماهنگی با سایر موضوعات در نظر می گیرد.

منبع: سایت آکادمی تفکر